زندگانی سلیمان (ع)

پس از آنکه خداوندبزرگ سلیمان (ع) را به جای پدرش داود (ع) به پیامبری رساند. به خواست خداوند ابر و باد و باران و پریان و جمع کثیری از آدمیان و مرغان و درندگان به فرمان او در آمدند. اما برادرش یو آب که فرمانده جنگهای پدرش بود با گروهی از یارانش در پی تصاحب اقتدار و نابودی او بر آمدند . برادر دیگرش ادونیاس نیز بر علیه او به آنها پیوست اما سلیمان همه آنها را کشت و تخت پادشاهی را مستحکم و پایدار ساخت.در قرآن کریم و در سوره انبیاء  آمده است : ویاد کن ای رسول احوال داود و سلیمان را وقتی که در باره گوسفندان بی شبانی که مزرعی را تباه کردند قضاوت نمودند و ما برحکم آنها گواه بودیم و ما آن قضاوت را به سلیمان به وحی آموختیم و به هر یک مقام حکم فرمایی و دانش عطا کردیم و کوهها و مرغان را به آهنگ (تسبیح و نغمه) داود رام و مطیع او گردانیدیم..... و باد صرصر را ما مطیع سلیمان گردانیدیم تا او بدان سوی زمین شامات که با برکت برای جهانیان کردیم حرکت کند و ما به همه امور عالم و مصالح بندگان دانائیم و نیز برخی از دیوان را رام و مطیع سلیمان کردیم که به دریا غواصی کنند و یا بکار دیگر در دستگاه او بپردازند و ما نگهبان دیوان برای حفظ ملک سلیمتن بودیم .سلیمان (ع) ساختمان بیت المقدس را آغاز کرد و گفت : خدا پدرم داود را فرمود خانه ای بنا کند واو به جنگها گرفتاربود پس خدا وحی فرمود که پسرت سلیمان خانه را به نام من خواهد ساخت آنگاه سلیمان فرستاد تا چوپ صنوبر و چوپ سرو فراهم نمودند سپس بیت المقدس را از چوپ بنا کرد و آن را استوار ساخت واندرون دیوارهای خانه رابا چوبهای منبت پوشانید و برای آن هیکلی زرنگار ساخت. که افزار های طلا در آن بود. سپس تابوت سکینه را بر داشت و در هیکل نهاد. در میان تابوت همان دو لوحی بود که موسی (ع) نهاده بود . وچون سلیمان تابوت سکینه را در جایش نهاد در حضور تمامی جماعتهای بنی اسرائیل پیش روی هیکل ایستاد و خدا را تسبیح و تقدیس گفت و...خداوند تبارک و تعالی نیروهای خارق العاده ای در اختیار سلیمان (ع) قرار داده بود. گرچه دیو-پری یا شیطان موجودات پنهانی یا فوق تصور (یا به عقیده بعضیها موجودات خیالی )هستند اما در تفاسیر آمده است که خداوند این نیرو های ممتاز و خارق العاده را مطیع امر آن حضرت قرار داده بود .حتی در موقع لزوم باد و باران و جانوران ومرغان نیز در شمار نیرو های فرمانبردار او بودند . سلیمان علیه السلام - را یساطی بود و چنین گویند که پانصد فرسنگ بود و هر آن وقت که آن بساط بگستراندی.پانصد کرسی زرین و سیمین برآن بساط نهادندی. و تخت سلیمان (ع)- بر میان بساط بنهادند و گرسیها گرداگرد آن تخت نهاده بودی. وزیران و خواجگان و وکیلان و نایبان برآن کرسیها نشستندی. و گرداگردایشان اول آدمیان نشستندی.واز پس آدمیان پریان بودندی. و از پس پریان دیوان بودندی. وازپس دیوان ستوران بودندی. پس مرغان را بفرمودی تا پرهای در پر زدندی اندر هوا وبر سر وی سایه کردندی.تاآفتاب بر سلیمان (ع) وبر سپاهش نتافتی.در بین مرغان هدهد در محضر سلیمان مقام والایی داشت . در سفر به سر زمین حجاز از میان مرغانی که بر سلیمان سایه افکنده بودند جای هدهد خالی بود از همان جای آفتاب بر سر سلیمان تابید. از طرفی گرمای سوزان خلایق همراه را بی تاب و تشنگی را بر آنان غلبه ساخته بود .چون غیر از هدهد کسی محل آب را نمی دانست سلیمان پرسید هدهد کجاست؟ و چرا جای او در میان مرغان خالی است.چون بدون عذر موجه غایب شده او را به عذابی سخت معذب گردانم مگر آنکه برای غیبتش دلیلی داشته باشد. پس از اندک هدهد آمد وگفت : من به چیزی که تو از آن در جهان آگاه نشده ای خبر یافتم و از ملک سبا بطور یقین خبر مهم آورده ام. هدهد از بلقیس ملکه سر زمین سبا و چگونگی تاج و تخت او و پرستیدن او خورشید را برای حضرت سلیمان خبر آورده بود.که در مطالب قبل به آن اشاره شد.مسعودی گفته است: پادشاهی سلیمان بر فلسطین و اردن چهل ساله بود و سپاهش ۶۰هزار بود. همه شمشیر زن وجوان خط ندمیده و شجاع و جنگاور... خدا عز و جل به سلیمان چندان ملک داد که به کس نداده بودو جن و انس و پرنده و باد را مسخر وی کرد تا چهل سال برای او دست به هنرهای شگفت آور می زدند و کاخهای بلند می ساختند و در هر کاری گوش به فرمان او بودند سلیمان (ع) در سن دوازده ساله به پادشاهی رسید و در سن ۵۲ ساله بود که وفات یافت و پهلوی قبر پدرش داود (ع) به خاک سپرد. پس از او پادشاهی بنی اسرائیل تقسیم شد.مصادر مروج الذهب ص۴۹و۵۱ و تاریخ یعقوبی جلد۱ ص ۷۱ قرآن کریم سوره نمل در باره وادی موران و مناظره سلیمان و مور .