زندگانی صالح (ع) و قوم ثمود

پس از انقراض قوم عاد قوم ثمود بن جازر بن ارم بن نوح جانشین آنها شد. این قوم سرکش که در شمال حجاز زندگی می کردند.کبر و غرور و خود خواهی را آیین خویش قرار داده بودند و صالح علیه السلام را که خداوند برای هدایت آنان به پیامبری مبعوث فرمود تکذیب می کردند و او را مورد اهانت قرار می دادند و دروغگو و از جنس خود می پنداشتند و می گفتند هدف صالح فریب مردمان است.در قرآن کریم آمده است بر قوم ثمود صالح برادرشان را فرستادیم گفت خدایی را پرستش کنید که جز او شما را خدایی نیست اکنون معجزی واضح و آشکار از طرف خدا آمد این ناقه خدا شما را آیت و معجزی است بزرگ او راواگذارید تا در زمین خدا چرا کند و قصد سوئی در باره او مکنید که به عذابی دردناک گرفتار خواهید شد. روءسا و گردن کشان قوم صالح با ضعفا و فقیرانی که به او ایمان آوردند به تمسخر گفتند آیا شما اعتقاد دارید که صالح را خدا به رسالت فرستاده؟ مومنان جواب دادند بلی ما بر این عالم مطمئن هستیم ما بی شک به آئینی که از طرف خدا بر او فرستاده شده ایمان داریم . متکبرانی بی ایمان گفتند ما هم بی هیچ شک به آنچه شما ایمان دارید کافریم . آنگاه ناقه صالح را پی زدند و از امر خدا سر باز زدند و با پیغمبرشان صالح ازروی تحکیم و تمسخر گفتند که ای صالح اگر تو از رسولان خدایی و اکنون عذابی که بر نافرمانی خدا وعده کردی بیاور.پس زلزله ای بر آنها آغاز گردید تا آنکه همه در خانه خود از پا در آمدند. چون علایم عذاب رسید صالح از آنان روی گردانید و از ایمان آنها نا امید شد و گفت ای قوم من ابلاغ رسالت از خدای خود نمودم و شمارا نصیحت کردم لیکن شما از جهل و غرور ناصحان را دوست نمی دارید. مولف تاریخ گزیده نویسد که صالح ۲۵۸ سال عمر کرد و گوید مرقد وی به نزدیک دار الندوه است به مکه .