شاگردان امام شافعی(رح)

ارسال شده توسط سعید از کردستان

امام شافعی(رح) ، از شاگردانی برخوردار ند که فقه ودانش او را در مکه ی مکرمه، بغداد و مصر، برای مردمان نقل نمودند و به پخش و نشر آراء ونظریات فقهی استاد خویش، دراین بلاد پرداختند.

مشهورترین شاگردان مکی:

۱-آنجا به مقصد مصر ، ترک کرد و پیوسته تا زمان وفات استادش ، ملازم و هم رکاب وی بود.

وی پس از درگذشت استاد خویش، برای تصدی منصب فتوا، به مکه ی مکرمه بازگشت و در آنجا به سال ۲۱۹و یا ۲۲۰ ه. در گذشت.

۲-ابوالولید موسی بن ابی الجارود.

۳-ابو اسحاق ، ابراهیم بن محمد العباسی ، وی به سال ۲۳۷ ه در مکه مکرمه در گشت.

مشهورترین شاگردان بغدادی :

۱-ابوثور الکلبی: ابراهیم بن خالد البغدادی (متوفی ۲۴۰ه)

۲-ابوعلی حسین بن علی الکرابیسی(متوفی۲۴۵و یا ۲۵۶).کرابیس جوع کرباس وبه معنای : لباس خشن وکلفت است، وکرباس واژه ای است فارسی ، که در غربی نیز استعمال می گردد. و ابو علی را به خاطر اینکه به فروش کرباس مشغول بود، کرباسی می گویند.

۳-ابوعلی حسن بن حسین زعفرانی (متوفی ۲۶۰و یا ۲۴۹ه ).و زعرانی منسوب به عفرانه روستایی نزدیک به بغداد است.

مشهورترین شاگردان مصری:

۱-حرمله بن یحی بن عبدالله بن حرمله المصری(متوفی ۲۴۳یا ۲۴۴ه)

۲-ابویعقوب ، یوسف بن یحی القرشی البویطی( بویط: یکی از شهرهای مصر می باشد و وی نیز بدان منسوب است) ایشان از بزرگان شاگردان امام شافعی(رح)، و جانشین وی در مصر می باشد امام شافعی(رح) درباره اش می گوید: هیچ کس از ابو یعقوب ، در نشستن در مجلس من ، حقدار تر وشزاوارتر نیست، وبی تردید او داناترین و فهیمترین شاگردان من به شمار میآید.وی به سال ۲۳۲ه یا ۲۳۱ ه در زندان در گذشت.

۳-ابو ابراهیم، اسماعیل بن یحیی بن یحیی المزنی المصری، امام شافعی درباره اش می گوید: اگر با شیطان به مناظره بپردازد، او را مغلوب ومقهور خویش می گرداند.وی به سال ۲۶۴ ه درگذشت و در جوار امام شافعی(رح) به خاک سپرده شد.

۴-ربیع بن سلیمان بن عبدالجبار المرادی،موذن مسجد جامع مصر، و خادم ویژه ی امام شافعی(رح) و متوفی ۲۷۰ه. امام شافعی(رح)درباره اش می گوید: « انه احفظ اصحابی» حافظترین شاگردان من ربیع است.وهرزمان که در کتب شوافع ، واژه ی ربیع اطلاق گردد مراد ربیع المرادی می باشد.

۵-ربیع بن سلیمان بن داود الجیزی (متوفی۲۵۶ه)؛ و جیزی منسوب به جیزه یکی از شهرهای مصر می باشد که شیخ بدان منسوب است . ربیع بن سلیمان ، از زمره ی شاگردانی می باشد که از امام شافعی(رح) کم روایت کرده است.علاوه از این ها امام شافعی(رح)دارای شاگردان بی شماری از میان زنان نیز می باشد که اخت المزنی یکی از آنهاست.
نکته : از میان شاگردان امام شافعی(رح) ، کسانی نیز بودند که خویش را متعهد و ملزم به تبعیت و تقلید از آراء و نظریات استاد خویش نمی دانستند، بلکه خود به ایجاد آراء و نظریات نو و تفریعات فقهی جدید، رو آوردند. در این زمینه می توان به امام احمد بن حنبل(رح) اشاره کرد. وی از شاگردان امام شافعی(رح) به شمار می آمد ولی در آراء و نظریات فقهی، با استاد خویش همکلام و هم رأی نیست، و از او تبعیت و تقلید نمی کند.

سخنان زیبا امام شافعی (رح)

سخنان زیبای امام شافعی(رح) درباره ی مروّت و حفظ شخصیّت

ارسال شده توسط بریار از کرمانشاه

۱-مروّت چهار پایه است: حسن اخلاق و سخاوت وبخشندگی و تواضع و خود کم گرفتن و دینداری و پرهیزگاری
۲-جوهر مروّت و مردانگی از خلال این سه امر میدرخشد: پوشاندن حالت فقر و بی بضاعتی تا آنجا که مردم از عفّت و بی توقعی تو خیا ل کنند که تو ثروتمند و بی نیاز هستی، و پوشاندن حالت قهر و خشم تا آن حد که مردم گمان برند که تو راضی هستی، و پوشاندن تلخی و سختی زندگی تا آن اندازه که مردم تصوّر کنند که تو در تنعّم و رفاه کامل هستی.
۳-مروّت عفّت اندامهاست ازپوچگرایی و بی بند و باری.
۴-امام شافعی(رح) به پسرش ابوعثمان گفت: ای پسرم به خدا اگر میدانستم که نوشیدن آب خنک و گوارا اندکی به مروّت و شخصیّت من لطمه وارد میکرد هرگز بجز آب گرم نمی آشامیدم.
۵- مردی به امام شافعی(رح) گفت: مرا اندرزی ده. امام گفت: بی گمان خدا تو را آزاد آفریده پس همانگونه باش که خدا تو را آفریده است.

نظر بزرگان درباره امام شافعی(رح)

ارسال شده توسط بریار از کرمانشاه
۱-ابوبکر حمید: “امام شافعی(رح) رئیس فقهاست”.
۲-امام احمد بن حنبل(رح): “امام شافعی(رح) در چهار مورد؛ لغت، اختلاف مردم، معانی و فقه فیلسوف است”.
۳-سفیان‌ ثوری: “امام شافعی(رح) افضل اهل زمانش می‌باشد”.
۴-یحیی‌ بن سعید قطان: “از امام شافعی(رح) داناتر و فقیه‌تر ندیده‌ام”.
۵-ابوایوب سوید رملی: “تا امام شافعی(رح) را ندیدم خود را زنده نیافتم”.
۶-عبدالرحمن بن مهدی، درباره رساله امام شافعی(رح) گفته: “این، کلام جوانی داناست”.
۷-محمد بن عبدالحکم: “اگر امام شافعی(رح) نبود نمی‌توانستم جواب کسی را بدهم، زیرا آنچه می‌دانم از اوست. خدایش بیامرزد، او به من قیاس یاد داد. وی صاحب سنت، اثر، فضل، خیر، عقل صحیح و نیز راه‌گشا بود”.
۸-داود بن علی ظاهری: “در امام شافعی(رح) فضایلی بود، که همه آنها در شخص واحدی وجود ندارد. از جمله؛ شرف و نسب، صحت دین، عقیده راسخ، ایثار، آگاهی به درستی و نادرستی حدیث ناسخ و منسوخ، به خاطر داشتن کتاب و سنت، شرح حال خلفا و تألیفات خوب.
۹-و هر گاه از ابن عیینه سؤالی راجع به تفسیر و فتوا می‌شد می‌گفت: “از شافعی بپرسید”.

اخلاق و صفات امام شافعی(رح)

ارسال شده توسط بریار از کرمانشاه

امام شافعی(رح) از صدای گیرائی برخوردار بود به طوری که هنگام تلاوت قرآن شنوندگان را به گریه می انداخته است.
از لحاظ لباس صرفه جوئی به خرج می داد وی در طب صاحب نظر بوده و در تیراندازی هم مهارت داشته؛ حاضر جواب بوده و از عقل و درک فوق العاده بهره مند بوده؛ در بحث بیشتر به کلیات تمایل داشت تا به امور جزئی؛ از نیروی بیان و فصاحت و ایمان محکم و قوت قلب برخوردار بوده به طوری که ابن راهویه او را خطیب العلما نامیده است. امام شافعی(رح) هیچ گاه در رای و نظر خویش تعصب به خرج نمی داد اگر رای صحیح تری از رای اولی که داده بود به نظرش می رسید به آن عمل می نمود و از اولی صرفنظر می کرد.وی در صدور حکم همواره رضای خدا را بر رضایت خویشان و دوستان ترجیح می داد.

به

روابط اجتماعی از دیدگاه امام شافعی 0رح)

روابط اجتماعی از دیدگاه امام شافعی(رح)

ارسال شده توسط بریار از کرمانشاه

امام شافعی(رح): با مردم گرانمایه همنشینی کن تا با کرامت و بزرگواری زندگی کنی و با افراد فرومایه همنشینی مکن که تو را به رذالت و پستی نسبت میدهند.
امام شافعی(رح):کسی که برای تو سخن چینی کند به ضدّ تو نیز سخن چینی میکند، و کسی که سخن دیگران را برای تو بیاورد سخن تو را نیز برای دیگران میبرد، و کسی که اگر او را از خود راضی کردی تورا به صفاتی ستایش کند که در تو نباشد، یقیناً اگر او را از خود ناراضی کردی تو را به عیب هایی مذمّت کند که در تو نباشد.

ابن حیّان در صحیح خود گفته است که در کتاب مدبّر بحث کرده ایم که امام شافعی(رح) سه سخن منحصر بفرد را بر زبان رانده، یعنی هیچ کس قبل و بعد از او هیچ کدام از این سخن ها را نگفته است و آن سخنان عبارتند از:
۱- هرگاه برایتان روشن شد که حدیثی صحیح است به آن عمل نمائید و قول مرا ترک کنید.
۲- من با هیچ کسی بحث و مناظره نداشته ام که دوست داشته باشم او اشتباه کرده باشد.
۳-دوست داشتم که مردم این کتابها را بیاموزند (و علوم و معارف را از آنها دریافت نمایند) و آن کتابها را به من نسبت ندهند.
امام شافعی(رح) به بویطی گفت: من این کتابها را تألیف کرده ام و از هیچ تلاش و کوششی هم درباره آنها کوتاهی نکرده ام و با این حال حتماً غلط و اشتباهاتی در آنها وجود دارد زیرا خداوند متعال در کتاب خود فرموده است:« و اگر قرآن از طرف غیر خدا می بود شما در آن خلاف و ضد و نقیض های زیادی می یافتید» پس در این کتابهایم هر قولی را یافتید که مخالف کتاب و سنّت بود من از آن قول پشیمانم و از آن برگشته ام.

منبع: تجزیه و تحلیل زندگانی امام شافعی(رح)